اپراتور بریتانیایی BT با افشای آزمایشات یک فناوری نوری پیشرفته به نام فیبر توخالی (HCF) خبرساز شد. در آن زمان، این شرکت از HCF به عنوان یک ابزار بالقوه برای کمک به کاهش هزینههای شبکه و فعال کردن موارد استفاده پیشرفته با الزامات حساس به تأخیر استفاده کرد. اما فیبر توخالی دقیقاً چیست، چگونه ممکن است بازی را تغییر دهد و چه زمانی این اتفاق رخ می دهد؟
فیبر نوری تو خالی یا Hollow-Core Fiber در حقیقت فیبرنوری بدون هسته است، یعنی هسته آن به صورت تو خالی می باشد. در این نوع از فیبرنوری برای انتقال دادن اطلاعات از هوا استفاده می شود. نسل جدید فیبر نوری، نوع جدیدی از فیبرهای نوری سنتی هستند. همان طور که در بالا گفته شد فیبرهای نوری سنتی دارای هسته شیشه ای بوده و از این طریق اطلاعات را انتقال می دهند.
شریک آزمایشی بی تی،(Lumenisity) یک بازیگر کلیدی در بازار HCF است و در چهار سال گذشته HCF را در شبکه های تولید در آمریکای شمالی و اروپا مستقر کرده است. ایده اصلی پشت هسته توخالی این است که نور سریعتر از شیشه در هوا حرکت می کند. بنابراین، همانطور که از نام آن پیداست، کابل های HCF طوری طراحی شده اند که یک کانال مرکزی پر از هوا داشته باشند که توسط حلقه ای از لوله های شیشه ای احاطه شده باشند. به طور کلی، مقطع کابل هسته توخالی کمی شبیه لانه زنبوری با سوراخ در وسط است.
منبع: فیبر نوری تو خالی (HCF) Hollow-Core Fiber چیست